HET KADO ACHTER DE ZWARTE PIETEN DISCUSSIE
Waarom blijft de zwarte pieten discussie onverminderd fel en lijkt het dat we er niet verder mee komen? Achter elke controverse schuilt een uitnodiging om ons bewustzijn te verruimen. Zo bezien in deze discussie een kado. Zullen we deze nu eens eindelijk uitpakken?
Onbegrip voor de pijn van de ander en de manier waarop we betekenis geven
Pas geleden las ik een post van een bevriende moeder op Facebook. Ze is kind van een Surinaamse moeder en een Nederlandse vader. Ze verwoorde haar grote moeite met het onbegrip voor de pijn die zwarte Piet doet bij mensen met een bruine huidskleur. Voor haar voelde het alsof men het niet wil begrijpen of zelfs ontkent. Anderzijds zijn er mensen die boos zijn omdat 'onze traditie' moet blijven zoals ze is. Ik denk dat het niet zozeer een kwestie is van niet willen begrijpen of ontkennen. Wat ik zie is dat de meerderheid van de mensen zich (nog) niet bewust is van het feit dat we eigenaar zijn van onze eigen betekenissen. Iedereen is overtuigd van zijn eigen gelijk (het betekent dit!) En dat geldt voor beide partijen in de 'zwarte pieten discussie'.
De werkelijkheid is echter dat niets iets betekent van zichzelf
Wij mensen geven betekenis aan de dingen en zo ook aan zwarte piet. En de manier waarop we betekenis geven komt door ons eigen referentiekader: welke associaties we hebben en welke conclusies we hebben getrokken, wat we zijn gaan geloven en hoe we onze aandacht richten door wat we hebben meegemaakt. Zo kan het dat ieders manier van betekenis geven klopt, binnen het referentiekader waarin hij/zij leeft. Zo is ook zeggen dat de ander het niet wil begrijpen of pijn ontkent een betekenis die je geeft en logisch, binnen je eigen kaders. Bij deze hele discussie denk ik aan de sjamanen. Zij hebben een heel mooie manier waarop ze naar de werkelijkheid kijken. Ze zien 4 niveaus van perceptie: 1. Het eerste niveau is het fysieke domein. Daar is alles zintuigelijk, zonder enige emotie of betekenis. Zwarte piet is daar een figuur met zwarte krullen, rode lippen, een bruine of zwarte huid en een gekleurd pakje aan die snoep strooit. 2. Het tweede is het domein van concepten, betekenis en emotie. Hier is zwarte Piet voor de één traditie en voor de ander racisme. 3. Het derde is het domein van de ziel. Hier is alles onderdeel van een reis naar meer bewustwording en verbinding met elkaar en de Bron. Zwarte piet is hier misschien wel voor de één een uitnodiging naar meer zelfliefde en het ervaren van eigenaarschap en voor de ander naar mededogen en erkenning. 4. Het vierde is het domein van God/Bron/Spirit. Hier is alles energie, en is alles verbonden met alles. Hier is geen dualiteit. Zwarte piet is hier een uiting van het oneindige veld van informatie en energie. Waar ik naartoe wil is dat ik denk dat we als maatschappij/mensheid op weg zijn naar het integreren en overstijgen van het niveau van betekenis en concepten. We maken een transitie naar het domein van de ziel. Maar nog niet iedereen is hieraan toe. Zie de 'Friese blokkeerders' en de Kick Out Zwarte Piet beweging.
WE OVERSTIJGEN EN INTEGREREN HET DOMEIN VAN BETEKENIS PAS ALS WE ONS REALISEREN DAT WIJ ZELF DE EIGENAAR ZIJN VAN ONZE BETEKENISSEN. WANNEER WE ONTDEKKEN DAT WE ZELF KUNNEN BEPALEN WAT IETS BETEKENT. EN DAT, WANNEER EEN BEPAALDE BETEKENIS NIET GOED VOELT, DEZE NIET KLOPT BIJ WIE JE WERKELIJK BENT: BRON ENERGIE IN EEN FYSIEKE OMGEVING.
Dan ontdek je dat je dus een andere betekenis kunt geven, elke betekenis! Dat je ook andere associaties en herinneringen kunt gebruiken. Niets betekent immers iets van zichzelf. Zwarte Piet hoeft niet te betekenen dat anderen je als slaaf zien en een regenboog Piet hoeft niet te betekenen dat onze traditie ons wordt afgenomen. Als we de hele kwestie waarnemen vanuit het domein van de ziel zien we in elke uitdagende situatie een uitnodiging: hoe past zwarte Piet in onze reis naar heelheid en verbinding? Waar nodigt deze discussie ons toe uit? Voor de één zal dit een uitnodiging zijn naar veel meer zelfliefde, eigenwaarde en eigenaarschap voor de ander kan het een uitnodiging zijn voor meer compassie en begrip. Praktisch gezien zou dit denk ik leiden tot het makkelijker kunnen kiezen voor een Piet met een nieuw uiterlijk EN het behoud van een hele gezellige traditie zonder dat iemand hier voelt dat hem/haar iets wordt afgenomen. Wat denk jij er eigenlijk van? Ik hoor het graag. Kirsten
Paul Venderbosch
op 19 Nov 2018